Het kan
verkeren. Van bijna-woningbezitters naar weer van voren af aan beginnen. De
verkopers stonden op het punt om het contract te tekenen, maar een dag
daarvoor hebben wij nog een bouwkundige laten komen om de woning te keuren. En
dat viel zo vies tegen, dat we het helemaal af hebben gezegd. De verkopers (en
wij) waren daar uiteraard niet zo blij mee, en we kregen zelfs nog een
berichtje dat ze nog wat meer van de prijs af wilden doen (we hadden er al
flink wat af kunnen praten toen we het alleen nog met een roze bril op hadden
gezien).
Eigenlijk
willen wij gewoon een huis waar we niet zoveel aan zouden moeten doen, want met
2 kleintjes om je heen is dat gewoon niet zo praktisch. Het ontbreekt Simon ook
aan tijd om even lekker te kunnen knallen, en om maanden in een bouwplaats te
wonen trekt mij toch niet zo aan. Dus hoewel we dan errug gunstig zouden zitten
met een hypotheek, en er allicht nog wel wat voordeeltjes zijn, hebben we ons
toch compleet teruggetrokken.
Tijd voor
een volgende ronde op Funda. Gelukkig zijn we nu mensen met ervaring 😏, en
hebben we er in ieder geval een goede hypotheekadviseur aan overgehouden. Die
trouwens ook onze onderhandelingen gaat voeren. Met de vorige waren we toch
niet zo heel blij, dus nu maar voor een totaalpakketje gegaan.
1 april was
het Open huizen dag, en toen hebben we weer 3 huizen bekeken. Uiteraard is onze
favoriet net iets boven ons budget. We willen zo graag iets goeds voor de
komende jaren, zodat de kinderen er goed op kunnen groeien, en het is zo jammer
dat dat nog best lastig is.
Gelukkig
geloven wij in God, en wat Hij allemaal kan, en weten we dat we alles in Zijn
handen kunnen leggen. Dus weer flink op de knietjes. Doe dat gerust ook, vinden
wij niet erg 😉.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten