De drie r'en

Elke jonge moeder in Nederland zal wel met ‘Rust – Reinheid – Regelmaat’ om de oren worden geslagen. Nu ben ik echt een voorstander van die termen, al is dat niet zozeer in de manier hoe het bedoelt wordt. Want die Rust he: die heb ik volgens mij harder nodig dan de kinderen.

Olivia is er ondertussen aan toe om op een vast tijdstip naar bed te gaan, en die blijft nu ook in bed tot ’s ochtends een uur of 7. En als ze eerder wakker wordt, lukt het om haar nog een twintigtal minuten in haar bed te houden “omdat het nog echt te vroeg is”. Daarna geef ik aan dat ze nog 3 boekjes mag lezen (want ja, ze is drie jaar. Ik kan niet wachten tot ze vier wordt 😏).

Vincent is een ander verhaal. Die jongen ruikt zijn bed (als hij diep in slaap is), en wordt prompt wakker om te protesteren. En dat houdt niet op. Helaas…

Dus nu slaapt hij nauwelijks in de middag, alleen op momenten dat ik me overgeef, en hij op mij slaapt. En dus kom ik niet toe aan mijn eigen rust. Maar ooit zijn ze niet uit bed te branden, ik ken dat nog van vroeger (bij mezelf), dus daar wachten we maar op.

Reinheid is ook zo’n leuke. De kinderen kan het echt niet schelen hoe het huis eruit ziet, maar ik vind het af en toe wel belangrijk dat de handafdrukken van de ramen, de deuren, de tafels en stoelen etc. af worden gehaald. En dan hebben we natuurlijk ook eten dat overal ligt. Heerlijk. Ik weet nog toen wij allebei fulltime werkten, ik 1x per week ging stofzuigen. Want dan was het wel weer nodig i.v.m. het stof. Nu gebeurt het zo’n 2 – 3 keer per dag. Vooral na de eetmomenten uiteraard, maar af en toe ook wel eens zomaar. Voor de lol zeg maar.

En de wasjes. Die heb ik gelukkig onder controle, maar witte shirtjes zijn niet echt mijn favoriet. Wel heb ik van die ontzettend handige slabben met lange mouwen. Dan mag ik de avocado uiteraard nog steeds uit de broekjes/leggings en haren halen, maar het is een begin. Als ik eraan denk om die slabben om te doen uiteraard (en Vincent is in de fase van: geen strop om mijn nek, ik denk dat een kantoorbaan niks wordt voor hem 😁).

Als je Olivia trouwens een tijdje kwijt bent, is de kans erg groot dat ze in de wc haar handen aan het wassen is (de zeep vliegt er hier doorheen). Ieder z’n hobby zullen we maar zeggen.

Dan hebben we nog Regelmaat. Ook dat werkt het beste voor mezelf. Zodat ik niks vergeet. De kinderen kan het volgens mij niet zoveel schelen: hoe meer onverwachte momenten, hoe beter. Voorbereiden op iets hoef ik dan ook nauwelijks, en ik ben me ervan bewust dat dat per kind kan verschillen; ik heb sowieso twee erg fijne exemplaren 💕.

Al weet ik nog wel een verhaal van Vincent die maar bleef krijsen, het bleek dat hij nauwelijks van zijn avondeten had gegeten. Niet omdat hij een baby is die nog niet zoveel zin had, maar omdat dat op een ander tijdstip gebeurde dan normaal. Dus meneer had geen honger. Maar om 21.00u toch eigenlijk wel. Dus toen kreeg hij nog wat eten, en was hij ook zo in slaap (dit is trouwens een verhaal uit de oude doos, toen had hij nog geen moeite met zijn bed).

Ach ja. Elke leeftijd heeft weer andere charmes. We genieten er maar van, beter dan erom huilen lijkt me.