Zolder opruimen

Nadat ik mijn zoon ‘bestraffend’ heb toegesproken (en geloof me, dat is lastig als je dat guitige koppie ziet) nadat hij de computer had uitgedrukt, probeer ik me te herinneren wat ik allemaal neer heb gezet in deze blog (die dus bijna af was).

Nu gelijk opslaan wat ik tot nu toe heb.

Morgen gaan we bezig met de zolder opruimen. Dat is hard nodig, want toen we hier kwamen wonen, hebben we onze zolder gebruikt om er allerlei spullen op te dumpen. En vervolgens zijn ze daar eigenlijk altijd gebleven.

Natuurlijk is er verloop geweest. We hebben bijvoorbeeld ondertussen kinderen gekregen. En al komen ze op deze aarde zonder ook maar een hemd aan hun lijf (en ook geen knieschijven trouwens), er is al gauw geen ontkomen meer aan hun eigendommen.

Om het bij de zolder te houden. Die staat ondertussen vol met te kleine babykleren (want hé, die hebben we dan maar vast. Voor een volgende baby. Ofzo), een box (zowel Olivia als Vincent hebben daar beiden nauwelijks in gezeten. Bij Vincent is hij niet eens omlaag gezet), speelgoed waar ze te klein voor zijn, schoenen (vooral van mij, ik geef het toe), skikleding, een bureau, en vooral zooi. Zooi. Zooi.

Nadeel is hier ook dat we geen vaste trap naar zolder hebben. We moeten het met een vlizotrap doen, en dan wordt de drempel net te hoog om daar even snel wat vandaan te halen. Ik heb zelfs een aantal zaken (voornamelijk te kleine kleren van de kinderen) in een kast liggen die naar zolder moeten. Zodat ze daar opgeslagen kunnen worden. En die liggen daar al even op te wachten.

We gaan ons aan de 20-20 regel houden. Is het binnen een straal van 20 kilometer te verkrijgen? En kost het minder dan € 20,-? Dan gaat het weg. Naar de weggeefhoek, of met een beetje geluk naar Marktplaats.

Simon heeft het zelfs al over een container afhuren. Dan weet je hoe ernstig het hier is 😆

De kinderen zetten we buiten de deur (en rustig maar, weer ergens anders binnen), zodat we het rijk alleen hebben hier. En dan gaan we knallen!