Sinterklaas

Het is zover, Sinterklaas is al weer even in het land. 

En qua feest is de hele agenda al weer volgepland. 

We vierden het zondag met de familie, 

hoewel we het allemaal weten: de hedendaagse Sinterklaas is slechts een opinie.

Onze eigen kinderen vertellen we graag vanaf het begin hoe het echt zit.

Voordat we bepaalde vragen krijgen over “eerst een Zwarte Piet, en daarna moet ie opeens wit?!”

We vieren het feest als eerbetoon aan een goede man.

Het schijnt dat hij kleding en geld uitdeelde aan Jan en alleman.

We vierden het met lootjes trekken en mij viel de eer te beurt,

om iets moois te maken voor mijn jongste zus. Ik hoop dat het is goedgekeurd.

Qua surprises moet je eigenlijk niet bij mij aankloppen,

maar ik heb nooit zo’n moeite met het gedicht en een cadeautje shoppen.

Boven de ondergaande zon
met het gedicht er als
weerspiegeling onder.

Ik heb echt lange tijd lopen denken, wat ik kon gaan maken als surprise.

Want uiteindelijk zijn we allemaal niet zo dol op zo’n vieze.

Na wat goede raad hier en daar, maakte ik een thema.

Alles moest nu snel en daarom maakte ik een schema.

  

Het gedicht was al af maar moest toch helemaal over de schop.

Dit keer werd het wat persoonlijker dan over een Zwarte Man en de bekende bisschop.

Mijn man en kinderen werden ook aan het werk gezet.

En het moet gezegd: zelf vind ik mijn surprise echt supervet!

Een zee was de bedoeling, daarover ging namelijk een cadeau.

Het mooiste waren de door Olivia gekleurde vissen, dat zie je zo.

Mijn man maakte het geweldige vlotje: ere wie ere toekomt.

En ik denk ook dat de rest wel goed overkomt.

Bepakt en beladen met cadeaus en nog vol van de gezelligheid,

gingen we weer naar huis: van deze avond hadden we zeker geen spijt.

Dag Sinterklaasje, tot volgend jaar.

Nu op naar kerst en een gelukkig nieuwjaar!

De vissen van Olivia.
Ze leren net over otters 😏😍