Afgelopen weekend werden we opgeschrikt door wit spul dat uit de lucht kwam vallen en dat was reden tot grote paniek, files, ijsvrij en vooral heel veel sneeuwpoppen maken.
Nu ben ik
zelf absoluut geen fan van sneeuw, maar vertel dat maar aan de dochter die
staat te springen om naar buiten te gaan (“mama, waarom maken wij geen
sneeuwpop, die en die uit mijn klas hebben er ook één”), en aan de zoon die mee-springt,
maar absoluut geen wanten&muts aan en op wilt. En die eigenlijk ook niet
wil, maar daar pas na 3,5 minuut koukleumen achter komt (waarna al het natte
spul ook gelijk weer uit moet. Wat zoveel moeite kostte om aan te krijgen).
Een aantal
mensen hebben mij de voorspelling gedaan van warme regen, maar tot op heden zou
ik ze nog niet aanraden om bij een weerstation naar werk te gaan vragen. Want
er ligt nog een smeltend zwartig drabje overal. En dan wil het ook nog eens
lekker gaan hagelsneeuwen. Of valt zo’n smeltend stukje ijssneeuw van het dak
in m’n kraag (eigenlijk niet; ik kijk hoe het op de grond klettert vanuit m’n
behaaglijke woonkamer).
Dus laat ik
nou eens heel blij zijn met de dag staking die de leerkrachten van de
basisschool in het leven hebben geroepen. Geen gedoe met moeilijk doen om naar
school te wankelen met de dochter die elk (gelukkig) vers stukje sneeuw
uitkiest om een sneeuwengel te maken. Of om het op te eten (ja, ik heb haar al
verteld om geen gele sneeuw te eten).
Zoonlief zat
toen heerlijk om zich heen te kijken naar die toch wel witte pracht, en was met
een dekentje over z’n benen in de buggy wel erg tevreden. Ik was hem door stapels
sneeuw en wind aan het duwen trouwens.
Eenmaal
thuis heb ik wat warme chocolademelk gemaakt en daar hoorden ook wat gekleurde
mini-marshmallows bij. Mooie periode is het ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten