Klokken

Ik hou van klokken. Ik vind het erg fijn om de tijd overal en altijd te weten. Dus correctie: ik hou van klokken die de juiste tijd aangeven. Maar als ik moet kiezen tussen een simpele rechttoe, rechtaan klok waar je keurig de tijd op kunt zien, en een klok waar dat iets minder makkelijk gaat, maar er wel awesome uitziet, dan ga ik toch voor de laatste variatie.

Zo hebben we in onze slaapkamer altijd een bewegende klok gehad. Van rechts naar links en van links naar rechts bewoog ie. Geniaal. Hij had geen cijfers dus wat dat betreft was hij wat minder makkelijk te ‘lezen’, maar ook dat ging altijd prima. Bezoek vroeg zich soms af of ze per ongeluk wat hadden gedronken, maar het lag aan de klok.

In ons vorige huis was een plekje die niet tegen klokken kon. Meerder aparte klokken (lees: met bestek, met wiskundige formules) hebben het niet overleefd. Al is de laatstgenoemde klok ook nog op de grond gevallen en in pakweg 1001 stukken alle kanten opgespetterd. Maar daarvoor deed hij het ook al niet.

Daar heb ik het daarna ook opgegeven en iets anders opgehangen. Iets zonder batterijen/elektriciteit.

De goedkoopste/simpelste klok allertijden heeft het trouwens altijd prima gedaan. Doet het nog steeds prima. Maar die hing dan ook ergens anders.

Trui, gemaakt voor Olivia door mijn schoonmoeder.
Die past perfect bij deze blog 😉

Nu hebben we een nieuw huis en dus ben ik op klokkenjacht gegaan. Beide kinderen hebben klokken op hun slaapkamer. Erg praktisch voor vooral mij. De klok van Olivia is van beton. En dat is niet de enige betonnen klok: ook ik heb er één (in de vorm van een wekkertje). Alleen onze slaapkamer is nog niet af waardoor daar eigenlijk nog niks qua tijd is. Simon heeft een geweldig kubusvormige wekker. Maar die ligt vaak met de cijfers omhoog (iets met kinderen) waardoor die redelijk nutteloos is.

Gelukkig hebben we onze telefoons.