Koningsdag

De koning is vandaag 50 geworden. Hoera hoera. En wij mogen op zijn verjaardag onze rommel op straat verkopen (zonder consequenties). Wat dus massaal wordt gedaan.

Ik maak daar als koper altijd dankbaar gebruik van, maar dit jaar stond ik aan de kant van de verkoper. Niet het beste jaar om dat te doen, want het was guur weer met een buitje, harde wind en de zon die niet altijd wilde schijnen. Soms gelukkig ook wel, en dan hadden we er weer helemaal zin in!

Omdat we gaan verhuizen, hebben we ons beziggehouden met de zolder leegmaken. En al dat spul moet ergens blijven. Vandaar dat ik bedacht om er ook nog een slaatje uit te slaan, en het voor een klein prijsje te verkopen op de vrijmarkt.

Het viel me toch tegen. Het lag niet aan het gezelschap: mijn schoonmoeder heeft mij vergezeld, en dat was echt top! Maar ik had toch meer rommel over aan het eind van de dag dan ik wilde.

Rommel dat bestond uit alle kleren die onze kinderen hebben gedragen en te klein zijn. Plus nog wat snuisterijtjes. Beide liep niet echt denderend, maar voor 50 cent per kledingstuk, vond ik dat onderdeel vooral jammer.

In de middag (nadat mijn man en schoonvader een warme lunch voor ons hadden gekocht) bracht ik het bedrag zelfs omlaag naar 25 cent per stuk, maar het mocht niet baten. Een paar meisjes hebben in de bak van maat 50 lopen wroeten voor hun poppen, en er waren uiteraard nog wat meer leuke momentjes: zo waren de kleertjes die zelfgemaakt waren door mijn schoonmoeder als één van de eerste dingen weg, en kreeg ik veel complimentjes over hoe ik ons plekje had ingericht (toch had ik liever betalende klanten dan die complimentjes).
Alle kleren zaten namelijk per maat in een bak, met ook duidelijk de maat erbij, en of het voor jongens/meisjes was. Dat rijtje werd trouwens ook hardop voorgelezen door heel wat langslopende mensen 😊

We zaten naast wat ‘die-hards’ in het vak. Zo vroeg ik me af waarom ze hun spullen elke keer verplaatsten: de mensen die langsliepen, liepen naar mijn idee namelijk maar 1x langs (dat is tenminste hoe ik het zelf altijd doe). Maar dat bleek niet waar te zijn. Dus gingen wij ook wat verplaatsen. De jongenskleertjes zetten we nu naast de meisjeskleren (in plaats van erachter), en doordat men er nu beter bij kon, liep dat zeker wat beter.

Toch zou ik het niet zoals zij doen: ze stonden er al vanaf 2 uur ‘s nachts, zodat ze dit goede plekje hadden. Ik vond 6.15 aanwezig al ruim op tijd, en dat bleek ook prima aangezien wij dus buren waren voor die uren.

Om 8.45 was onze eerste aankoop, en ook daarom was ik blij met mijn schoonmoeder, want ik wilde alweer bijna inpakken omdat we “toch nooit wat zouden verkopen”.

Alles wat we over hebben gehouden, hebben we in vuilniszakken gedaan, en dat gaan we morgen in zo’n kledingbak stoppen. Ben ik er vanaf, en is een ander er hopelijk weer blij mee. Al was ik nog blijer als die mensen het vandaag gewoon bij mij hadden gekocht.

Verhuizen deel 5

Vanmiddag gaan we het koopcontract tekenen. Jaja, we hebben nu echt een huis gevonden. De verkoper heeft ons bod geaccepteerd, wij zijn zeer enthousiast, en we hebben een clausule in het contract staan dat als het achterstallige onderhoud een bepaald bedrag overschrijdt, we het contract weer kunnen ontbinden. Want daar hebben we dus wel van geleerd, de vorige keer 😉.

Onze eerste aankoop voor het huis hebben we al gedaan: we zijn gezellig met z’n viertjes naar een woonwinkel gegaan en hebben behangetjes bekeken. En ook gekocht dus. Er stonden sowieso allemaal leuke dingen daar, dus we moeten maar een bedragje reserveren om de woonkamer nieuw te beginnen.

Behangetje ^^

Over extra geld gesproken: ik ben weer begonnen met werken (ik had al wat, maar dat was zéér onregelmatig/weinig). Een tijdelijk schoonmaakbaantje, zodat we net even wat meer euro’s binnenslepen deze periode. Zodra we daadwerkelijk in onze nieuwe woonplaats wonen, ga ik op zoek naar een vaste baan.

Alle plannen die we hebben gemaakt, worden binnenkort dus werkelijkheid! En we gaan er net (een paar dagen) voor het begin van het nieuwe basisschooljaar wonen, dus Olivia kan daar gelijk beginnen. Scholen te over, en onze favoriet heeft gelukkig plek, dus dat was niet zo’n probleem.

Leuke tijden mensen. En druk. Al dat inpakken, al die ideeën, al dat plannen. Maar we komen er wel. Nu echt.

Pareltjes

Mijn ouders hebben afgelopen weekend hun paarlen huwelijk met hun kinderen + aanhang gevierd. Zelf gaan wij ons ijzeren huwelijk vieren dit jaar, maar wij hopen ooit ook zover als mijn ouders te komen. En verder uiteraard 😉.

Wij hadden de kinderen op een goed adresje ondergebracht, zodat we alleen met volwassenen en adolescenten zouden zijn. Was wel heel fijn voor een keertje. Het niveau was nog steeds niet altijd even hoog, maar een keer alleen aan mezelf te hoeven denken was erg rustgevend. En de hereniging is dan trouwens ook weer erg fijn!

We begonnen met bowlen, en met 15 man is 3 banen precies genoeg. Mijn zusje bleek erg goed te zijn, dus als je een gevoel voor eigenwaarde wilt houden, raad ik je aan om niet met haar te gaan bowlen 😉. Ik ben trots 5^e geworden (van de 5 ja), en zelfs een keer derde. Flinke uitschieter zeg maar.

Ik was elke keer in gevecht met een ander zusje over de lichtste ballen. En toch nog steeds spierpijn hebben he, de dag erna. Ik ben ook niks gewend 😂.

Daarna gingen we naar een gezellig restaurantje. Broer en zus gingen ‘even roken’ en kwamen terug met ons cadeau voor de ouders.

Het was erg leuk om met iedereen weer even bij te praten. Ook al wonen we bijna allemaal redelijk dicht bij elkaar, dit was een unieke gebeurtenis.

Al met al een erg geslaagde dag!

Recept - Lauwwarme pastasalade

Als je ooit de juiste ingrediënten in huis hebt, dan zou ik je deze pastasalade aanraden. Hij is snel en makkelijk, en heeft maar 4 (of 5) ingrediënten. En het is heerlijk als lunch of avondeten.

Voor 2 personen:

 

-          500 gram broccoli in roosjes (de stam in stukjes)

-          150 gram volkoren pasta naar keuze (wij hadden wokkels)

-          100 - 200 gram gerookte zalm (als je de hand aan warmgerookte van een goede visboer kunt leggen: doen!)

-          100 gram kruidenkaas

-          Optioneel: bouillonblokje

Kook de broccoli tot ie nog een zachte bite heeft, voor extra smaak kun je het bouillonblokje toevoegen aan het kookwater. Kook de pasta volgens de beschrijving op de verpakking.

Trek de zalm uit elkaar in kleine stukjes.

Giet de broccoli en de pasta af en hussel alle ingrediënten (vergeet de kruidenkaas niet) door elkaar.

Uiteraard kun je wat wijzigingen doorvoeren zoals hamblokjes of opgebakken spekjes i.p.v. zalmsnippers, en prei of een andere (groene) groente i.p.v. broccoli, maar dat maakt zulk soort gerechten ook zo makkelijk en handig.

Lekker met knapperige ijsbergsla of schijfjes komkommer.

Geniet!

Babydate

We zijn op een babydate geweest. Een tijdje geleden heb ik geschreven over een mamaswap, en bij die mama’s horen baby’s. In dit geval dreumesen van ruim 1 jaar oud. En die wilden we wel eens van dichtbij bekijken.

Er werd een gymzaaltje afgehuurd en een datum vastgezet. Iedereen zou wat eten en/of drinken meenemen, en wat speelgoed. En de dreumesen natuurlijk + oudere broers en zussen. De vaders waren ook welkom, maar die waren allemaal afwezig 😏

Wij gingen daar dus op af met z’n drietjes na een vroege lunch. Met heerlijk weer, en een niet al te druk bezette snelweg. Vincent deed slim alvast een tukkie in de auto.

Ik was goed voorbereid met een brownie, plastic bekertjes, theezakjes en een briefje met alle namen van de moeders en kinderen erop. Want in dat allemaal onthouden ben ik dus super slecht.

Dat idee sloeg aan. Nadat ik dat op de facebookpagina had gezet, bleek dat een paar dat lijstje als tijdelijke achtergrond/screensaver op hun telefoon hadden gezet. De grote grap is dat ik er zelf nauwelijks gebruik van heb gemaakt. Want het blijkt dat je ook lekker kunt kletsen als je niet precies de naam weet, en ook niet weet welke baby bij die betreffende moeder hoort.

En kletsen ging ons wel goed af, en ging het mij niet goed af, dan mijn dochter wel. Die heeft zich heerlijk vermaakt met haar ‘vriendinnen en de baby-vriendinnen’: Ook de jongens zijn haar vriendinnen 😉. En met al het nieuwe speelgoed natuurlijk. Binnenkort is ze jarig, en ik heb wat inspiratie opgedaan zeg maar. Ik weet alleen niet precies waar ik het allemaal moet laten… (het nieuwe speelgoed, voor inspiratie heb ik altijd plek 😄).

Na een aantal uurtjes kletsen, eten/drinken en kindjes kijken was het weer tijd om te gaan. Aan de andere kant van de weg was een kinderboerderij met speeltuin en daar moesten we uiteraard ook nog naartoe. Dus dat hebben we even gedaan. 

Een geluksmomentje

Een geluksmomentje: je kind die bij je in slaap valt, met z’n steeds warmer wordende handje tegen je aan, helemaal op jou vertrouwend.

Dat kuifje. Die handjes. Dat wangetje. Die wimpers.
Dat smoelwerkje. Etc. 😍

Op een gegeven moment ben ik bang dat hij wakker wordt, dus heb ik hem toch maar naar bed gebracht. Op het moment dat hij in bed ligt heb ik alweer spijt: dat kleine lichaampje niet meer tegen me aan, en ik heb hem niet nog een laatste kus op zijn heerlijke zachte wangetje gegeven.

Maar. Nu heb ik tijd voor mezelf om even op de bank te liggen. De prinses is lekker in haar speelhoekje aan het scharrelen, dus het kan even. De beste manier ook om het huishouden niet te zien: je ogen dicht doen.

Toen hoorde ik een geluidje. Aangezien ik toch nog steeds de volwassene en verantwoordelijke ben, toch even m’n ogen op standje ‘spiekjes’. Zie ik m’n lieve meisje op nog geen 10 cm afstand naar me kijken. Heerlijk!

Tot ze in mijn gezicht ging ademen. Slaapt toch iets minder lekker. Mevrouw wilde ook graag slapen (jaja), maar ik had alle goede kussens ingepikt (sorry hoor). Uiteindelijk eindigde het ermee dat er een klein kussentje op mij lag, en mevrouw lag op de grond (gewikkeld in de speelmat van haar broer = slaapzak).

Die voeten! 😍😎

Toen de prins weer wakker werd, maakte hij me al snel duidelijk dat hij naar de speeltuin wilde. “Uh uh” naar z’n schoenen toe wijzend (die strategisch hoog zijn weggezet, anders zijn ze kwijt op het moment dat ik ze nodig heb), en daarna doet z’n zus zijn jas bij hem aan. Vincent gaat bij de deur staan en maakt duidelijk dat het moment daar is.

Aye aye baas.

Verhuizen deel 4

Het kan verkeren. Van bijna-woningbezitters naar weer van voren af aan beginnen. De verkopers stonden op het punt om het contract te tekenen, maar een dag daarvoor hebben wij nog een bouwkundige laten komen om de woning te keuren. En dat viel zo vies tegen, dat we het helemaal af hebben gezegd. De verkopers (en wij) waren daar uiteraard niet zo blij mee, en we kregen zelfs nog een berichtje dat ze nog wat meer van de prijs af wilden doen (we hadden er al flink wat af kunnen praten toen we het alleen nog met een roze bril op hadden gezien).

Eigenlijk willen wij gewoon een huis waar we niet zoveel aan zouden moeten doen, want met 2 kleintjes om je heen is dat gewoon niet zo praktisch. Het ontbreekt Simon ook aan tijd om even lekker te kunnen knallen, en om maanden in een bouwplaats te wonen trekt mij toch niet zo aan. Dus hoewel we dan errug gunstig zouden zitten met een hypotheek, en er allicht nog wel wat voordeeltjes zijn, hebben we ons toch compleet teruggetrokken.

Tijd voor een volgende ronde op Funda. Gelukkig zijn we nu mensen met ervaring 😏, en hebben we er in ieder geval een goede hypotheekadviseur aan overgehouden. Die trouwens ook onze onderhandelingen gaat voeren. Met de vorige waren we toch niet zo heel blij, dus nu maar voor een totaalpakketje gegaan.

1 april was het Open huizen dag, en toen hebben we weer 3 huizen bekeken. Uiteraard is onze favoriet net iets boven ons budget. We willen zo graag iets goeds voor de komende jaren, zodat de kinderen er goed op kunnen groeien, en het is zo jammer dat dat nog best lastig is.

Gelukkig geloven wij in God, en wat Hij allemaal kan, en weten we dat we alles in Zijn handen kunnen leggen. Dus weer flink op de knietjes. Doe dat gerust ook, vinden wij niet erg 😉.