Behalve heen en weer fietsen naar de psz, rondjes lopen met de kinderen, en mijn werk doe ik niet zo heel veel aan beweging. Daar wil ik graag verandering in brengen, en daarom ben ik begonnen met planken. Een eerdere poging ging niet helemaal goed, ik werd als paard gebruikt, en er werd een hap uit me genomen. Geloof me, dat is Planken 2.0. Iets waar ik nog lang niet aan toe ben...
Nu ga ik het
beter aanpakken, ik zet een wekker voor elke dag. Als het goed is slaapt
Vincent op dat tijdstip, en Olivia zal vast weleens gezellig bij me komen
staan, en desnoods doet ze mee, maar ze zal zich niet op me komen storten. Hoop
ik.
De eerste
dag dat ik het deed in ieder geval niet: toen kwam ze inderdaad even bij me
staan (haar filmpje stond op volle toeren, dus dat was al heel wat). “Mama, wat
lig je daar op de grond? Heb je pijn?” Zo schattig! En ja, ik zal me dus iets
inhouden wat ‘dierengeluiden’ betreft. Lijden in stilte zeg maar.
Ik volg een
schema, waardoor ik elke dag een stapje verder ga. Het begint met 20 seconden,
en als leek dacht ik dat ‘wel even te doen’. Dat valt dus vies tegen. Gelukkig
maar, want daardoor weet ik dat ik het goed doe. Voor de hele maand juni kan ik
aan de slag, dus ik ben benieuwd hoe gespierd ik er in juli uit zal zien 😅.
Als het
werkt is het ideaal voor mij: het kost nauwelijks tijd, het schijnt veel
resultaat te geven, en je hoeft er niet de deur voor uit. Dan zal ik er vast
nog een maandje (of 2) aan vastplakken. Maar laat ik niet gelijk te hard van
stapel lopen: juni is nog maar net begonnen.
Doe je mee?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten