Zoals ik in mijn vorige blog schreef zou ik een nachtje slapen over mijn challenge. Kijken in welk vat ik hem zou kunnen gieten zodat er wel wat progressie is, maar ik mijn huisgenoten niet benadeel.
Ik heb
besloten om de challenge voor mezelf te houden en de man en kinderen er niet mee
te belasten. Manlief werkt hard genoeg voor zijn extraatjes, en de kinderen
snappen het nog niet als de kast nog wel volstaat met aardappelen e.d., maar
hun favoriete lekkers nergens te bekennen is.
Dus ik ga er
voor zorgen dat de spullen in de voorraadkast niet worden overtroeft door
nieuwelingen die interessanter/lekkerder/you
name it zijn. Zo zal ik bijvoorbeeld de zoete aardappelen niet aanvullen
voordat de ‘normale’ aardappelen op zijn. Zal ik vaker quinoa en gierst op het
menu zetten i.p.v. pasta’s en rijst (want ik doe dat eerste vooral wat minder
omdat het (hier) nog zo onbekend is, qua smaak/moeilijk doen maakt het mij
eigenlijk niet uit).
Zo heb ik
ook nog bonen die eerst nog geweekt moeten worden voordat ze gekookt en gegeten
kunnen worden. Maar probleem/voordeel is, is dat ze tot in de eeuwigheid goed
zijn. En omdat het duidelijk wat moeite en vooral tijd kost voordat ze gegeten
kunnen worden, blijven ze ook tot in de eeuwigheid in de kast.
Dus met mijn
verbeterde challenge ga ik ervoor zorgen dat zulke zaken ook daadwerkelijk een
keer op gaan. Bij voorkeur deze maand al. Ik zal gelijk wat bonen te weken
leggen voor morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten