Beroepskeuzetest

Ik weet niet wat ik later (als ik groot ben) wil worden. Zo. Ik heb het gezegd. En ik moet er maar mee leven. Waar veel mensen al vanaf de geboorte/basisschool/middelbare school al weten waar hun passie ligt, had ik in het begin te weinig interesses, en later in mijn leven te veel.
 

Uiteindelijk heb ik gekozen voor een zo breed mogelijke opleiding, en ik kan ook eigenlijk in elk groter bedrijf wel aan de slag, maar om nou te zeggen dat daar mijn passie ligt, is ook wat overdreven.

Een tijdje heb ik thuisblijfmoeder geprobeerd. Als ik hiervoor betaald zou krijgen, zou het wel ideaal zijn. Want dan hoef ik zelf niet moeilijk te doen met oppas regelen voor iets wat ik zelf graag zou doen, om iets te gaan doen wat ik minder graag doe. Maar aan de andere kant, het trekt me dan ook niet zo om gastouder o.i.d. te worden. Want dan heb je toch wel een vreemdeling in huis voor flink wat dagdelen.

Maar ook altijd thuis te zijn is iets wat op kan breken. De meest volwassen gesprekken voer je op het schoolplein, al dan niet met je kind, en je wereldje blijft klein.

Nu zijn er opeens heel veel opleidingen die mij aanspreken. Maar die kosten uiteraard geld. En ook tijd die ik niet heb. Want het gehot en -her met de kinderen gaat wel gewoon door. Of het nou naar school of naar de opvang is (die ook geld kost).

Gelukkig is het leven niet zo simpel. Anders was het wel erg saai geweest.