dinsdag 3 januari 2017

Thuisblijfmoeder


Heel 2016 ben ik thuisblijfmoeder geweest. Ik ga dit jaar weer voorzichtig beginnen met werken. We willen er graag zoveel mogelijk winst uit halen, dus ik werk als Simon thuis is. Scheelt in ieder geval weer dat we geen oppas hoeven te betalen. Maar afgelopen jaar heb ik even een bezinningsjaar gehad. Vincent werd natuurlijk aan het begin van het jaar geboren, en heel mijn verlof heb ik wel doorbetaald gekregen. Verder hadden we wel een buffertje op de spaarrekening staan, dus ik zag het wel zonnig in. En we hebben het ook gered. Af en toe met geknepen billetjes, en we hebben er zeker wat voor moeten laten (lees: geen tweede auto, niet elk moment uit eten kunnen, niet naar een pretpark oid), maar de basisbehoeften voor ons alle vier hebben we eigenlijk wel makkelijk kunnen vervullen.

Simon heeft daar ook hard voor gewerkt. Gelukkig doet hij zijn werk met plezier. Maar de dagen zijn wel lang als hij tegen 20.00u pas thuis is. Voor hem en voor mij.
Want, doordat we in een wijk wonen waar alleen woonhuizen staan, zijn de mogelijkheden niet zo groot. Heel af en toe heb ik de fietskar achter de fiets gebonden en ben ik met de kinderen op stap gegaan. Maar dan sta ik nog uit te hijgen van vooral het geregel (het fietsen zelf is heerlijk!), en dan zijn we pas op bestemming en moeten we dus bijv. nog de hele kinderboerderij door, of wordt de baby nog gewogen/gemeten als we naar het consultatiebureau zijn gegaan. En dan hijs ik iedereen weer in de kar, en moeten we weer terug. Olivia vindt het uiteraard geweldig, en vooral daarom doe ik het: maar dat is echt een aspect van het moederschap dat me gestolen mag worden 😅.

Verder heb ik me af en toe ook wel afgesloten van de wereld gevoeld. Ik ben absoluut een huismus, maar als je toch met weinig energie zit, en wel twee kinderen hebt die graag ook wat aandacht willen, merk je dat wel.

Nu heb ik echter de tijd gehad om wat meer energie op te bouwen, en ik ga er dit jaar met volle teugen van genieten om weer wat meer van de buitenwereld te zien. Ik moet wel, want in de zomer gaat mevrouw naar de basisschool, en dan is het halen, brengen, halen, brengen. En praten met de andere ouders. En de rest dat bij een basisschoolkindleven hoort. Laat ik trouwens eens een mailtje sturen naar de basisschool van onze keuze, of ben ik al te laat?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten