Uitspraken en handelingen

De timing was weer 'vlekkeloos' op deze foto

In de loop der tijd verzamel je wel wat leuks van je kinderen. Dan heb ik het in dit geval over de uitspraken die ze doen, en de handelingen die ze verrichten.

Sommigen heb ik weten vast te (laten) leggen, anderen heb ik opgeschreven of onthouden.

Bedenk dat Olivia in deze tijd 3,5 is, en Vincent nog geen jaar. Daarom meer van Olivia. In willekeurige volgorde:

Olivia: “Kijk eens papa.” Ze geeft wat aan Simon en die vraagt: “Wat is dat?” “Purkje.”

Vincent staat op mijn schoot, duimpje in z’n mond. Z’n andere hand steekt hij uit naar mij, met z’n wijsvinger voorop. Doelgericht zoekt hij m’n neus op. Ik hou hem nog net tegen als hij hem m’n neus in wil rammen. Ondertussen haalt hij de duim uit zijn mond. Langzaam verschijnen er kuiltjes in zijn heerlijke wangetjes. Ah. Dat is een leuk spelletje.

Olivia: “Mama, mag ik bij jou op schoot zitten?” “Nee lieverd, vraag maar even aan papa.” “Papa, mag ik bij mama op schoot zitten?”

Samen de post doornemen

Olivia: “Mama, mijn teentje doet pijn.” “O, zal ik hem er even afbijten?” “Nee, doe maar niet, dan heb ik geen teentje meer. Je mag hem er wel afzagen.”

Ik ben net aan het wakker worden terwijl Vincent lekker bij me ligt (lees: hij kruipt alle kanten op terwijl ik hem aan z'n enkel vasthoudt). Hoor ik wat gehijg op me af komen en ik doe mijn ogen open. Zie ik meneer met wijd open mond (met alle 8 tanden in beeld) op mijn neus afkomen. Goedemorgen!

Deze is van vandaag (eerste dag sneeuw deze winter), en Olivia is compleet aangekleed klaar om naar buiten te gaan: “Later.”

Waarom doen we ook alweer moeilijk met duur speelgoed in huis halen?!

Bij deze was ik niet zo aan het opletten, maar ik gaf wel antwoord. Geen goeie combinatie… “Mama, is dat bloemkool?” “Vast.” “Kijk papa, dit is ‘vast’.”

Olivia en ik zijn wat spullen aan het opruimen en er loopt een zilvervisje over mijn hand. Ik geef een brul/gil, en Olivia: “Geen zorgen, hij is niet eng hoor, hij doet niks.” 💗

Olivia: “Ik ga ervandoor.” Ik (zeer verbaasd): “Wat ga je doen dan?” “Naar de bibliotheek.”

Stoere tattoo!

Mijn (doorzichtige) lege waterkan staat op de tafel. De kinderen zitten tegenover elkaar. En maar lol hebben als ze zich verstoppen achter de kan en Kiekeboe spelen.

Mijn eerste en laatste poging tot 'planken'