In de afgelopen maand vierde mijn zoon zijn eerste verjaardag. Uiteraard had hij daar geen benul van, maar we vierden het feit toch. Buiten de stromende regen buiten, was het een superleuke dag.
Over
stromende regen gesproken: dochterlief moest nog naar de peuterspeelzaal,
waardoor ik de fietskar achter de fiets bond, en alleen ik nat werd. Je moet
wat over hebben voor je dochter...
Dank voor
mijn moeder die bij haar kleinzoon op bezoek kwam en van wie ik de auto mocht
lenen om Olivia weer op te halen (toen het nog ietsje harder regende).

Meneer is goed
verwend met kleding en speelgoed. Maar surprise surprise: hij vond de ballonnen
die ik had opgeblazen om de kamer extra te versieren het allerleukste.

En nu de
grootste grap van alles: het cadeau van ons staat nog steeds onuitgepakt.
Gewoon geen tijd voor gehad op het moment dat we er aan dachten.
Heeft ie
vanavond weer een kans om papier te eten, want het uitpakken is uiteraard het mooiste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten